Czasopisma młodzieżowe a miłość cz.2

Post bez podziału na części - link, część pierwsza - link.

Rozumiem, nie każdy wiedzie tryb życia "wiernego" i niektórzy wolą zmieniać partnerki jak rękawiczki (lub kobiety partnerów). Oczywiście taki tryb życia i postawa nie zasługuje na pochwałę i musimy ją w jakiś sposób publicznie potępiać. Nie może być tak, że młodzieży przekazuje się normy, zasady i wzorce sprzeczne z zasadami cywilizowanych ludzi. Nie znajdziemy tam wzmianki o Bogu, stąd taki rozwiązły tryb życia bohaterów.

Chociaż sam uważam, że argument dotyczący Boga w kontekście miłości nie jest wystarczający, jednak takim powinna być oczywiście wierność. Gdy kogoś kochamy, to jesteśmy mu oddani i nie zdradzamy go w żaden sposób. W młodzieżówkach, redaktorzy o tym zapominają. Liczy się prosto napisany artykuł, miłosne fotostory i zarobki na młodych ludziach, którzy nieświadomi czerpią przykład z wyżej wymienionych.

Kończąc. Poza faktem, że język czasopism młodzieżowych jest niechlujny i przepełniony anglicyzmami i zapożyczeniami językowymi, to niesie ze sobą groźną dla młodych ludzi treść. Jest to jasny przekaz do nietrwałego partnerstwa, co w przyszłości może rzutować na ich relacjach z innymi ludźmi. Sam będąc rodzicem, wolałbym trzymać moje dziecko z dala od tego rodzaju "źródeł wiedzy" młodzieży, gdyż poza negatywnymi przekazami przyjemności cielesnych nie ma tam niczego, na czym młodzi powinni się wzorować.

Bibliografia:

1. Kajtoch Wojciech, O stylu popularnych pism młodzieżowych, Polonistyka 2002, nr 9, s. 531-536.

2. Pawlak Justyna, Miłość w czasopismach młodzieżowych [on–line], dostępny na stronie: [http://www.opoka.org.pl/biblioteka/Z/ZS/wych200909-czasopisma.html].