Lekcja miłości

W związku na odległość, gdy kogoś kochamy, a nie możemy z nim być, towarzyszy nam wiele uczuć innych, niż gdybyśmy mieli możliwość widywania się z ukochaną codziennie. Będąc z osobą, którą widzimy na co dzień inaczej się do niej zwracamy, mamy inne marzenia, wspólne cele, pomysły na następne spotkanie. Zmierzam przez to do podkreślenia, że odległość dzieląc dwoje ludzi jednocześnie umacnia ich więzi bardziej, niż gdy jesteśmy zawsze blisko kochającej nas osoby.

Po tym wniosku narzuca się kolejny - inaczej traktujemy ukochaną osobę, przez co również samego siebie. To niewątpliwie uczy nas kochać. Jest to lekcja miłości, którą zapamiętam na całe życie, Ona nauczyła mnie kochać. Popołudnia spędzone w samotności, smutne wieczory, samotność podczas pełni księżyca powinny sprawiać wrażenie braku tej wyjątkowej dla mnie osoby. Jednak ja ciągle odczuwam Jej obecność w pobliżu. Czuję, że ma Ona wpływ na moje zachowanie oraz na to, że zawsze - mimo wielu prób życia - wybieram odpowiednią decyzję. Nie skrzywdzę Jej, nawet gdy mogłaby się o tym nigdy nie dowiedzieć.

Wreszcie ogromną lekcją będzie wierność. Kochać i wiedzieć, że druga osoba nigdy Cię nie zdradzi. Kochać i mieć pewność, że nie zrobi się niczego z inną osobą, czego będzie się potem żałować. Odległość uczy kochać prawdziwiej. W przyszłości dojrzejemy do jeszcze prawdziwszego uczucia, gdyż ciągle jest ono silniejsze dzięki odległości, która jest nie tylko udręką i przeciwnością, ale również czynnikiem spajającym, uczącym nas miłości mimo wszystko.

Ten związek jest lekcją miłości na całe życie, a blog "wylaniem" moich uczuć. Stąd też taki tytuł. Lekcja miłości to nie tylko blog, w którym piszę o moich przemyśleniach, ale coś więcej. Ma on dla mnie dużo większe znaczenie, gdyż dzięki niemu potrafię rozmawiać o tym, co czuję.